ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙΚΑΙΡΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ

(ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ)

 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των

ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ

            Θα συζητηθεί η πρώτη με αριθμό 4877/7-12-2012 ερώτηση πρώτου κύκλου του Βουλευτή Α΄ Αθήνας της Νέας Δημοκρατίας κ. Νικήτα Κακλαμάνη προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικά με καταγγελίες εργαζομένων στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Στην ερώτηση του κυρίου συναδέλφου θα απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Κωνσταντίνος Καραγκούνης.

Ορίστε, κύριε Κακλαμάνη, έχετε το λόγο.

ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή η ερώτηση είναι πολύ συγκεκριμένη, θα ήθελα να μου κρατήσετε το χρόνο της πρωτολογίας μου για τη δευτερολογία.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ (Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Θα ήθελα βέβαια να είχα την ανάπτυξη της ερώτησης από τον κύριο συνάδελφο, αλλά σε κάθε περίπτωση θα απαντήσω με βάση την ερώτηση που μού ήλθε στο Υπουργείο.

Θέλω κατ’αρχάς να κάνω ένα γενικό σχόλιο για παρόμοιες ερωτήσεις οι οποίες έχουν έλθει κατά κόρον στη Βουλή. Στην ουσία δεν μπορεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης να απαντά σε ερωτήσεις τέτοιου είδους με τη λογική με την οποία έρχονται. Θα εξηγήσω τι εννοώ, κύριε συνάδελφε. Είναι άλλο πράγμα το τι κάνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης στο να μπορέσει να συντομεύει διαδικασίες και να επιταχύνει την απονομή της δικαιοσύνης. Αυτή είναι βεβαίως μία κουβέντα που μπορούμε να κάνουμε και μπορώ να σας δώσω περισσότερα και αναλυτικά στοιχεία, αλλά είναι τελείως διαφορετικό πράγμα το να μπορεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης να κρίνει ή να κατακρίνει ή να επεμβαίνει στη δικαιοσύνη, επιβάλλοντας βέβαια σε κάθε περίπτωση στο δικαστικό λειτουργό το πώς πρέπει να χειρίζεται μία υπόθεση. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης σε κάθε περίπτωση δεν έχει τέτοια δυνατότητα.

Ερχόμενος στην ερώτησή σας, θα ήθελα να σας αναφέρω τα εξής δεδομένα: Στις 11-3-2011 μετέβη στο Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής εκπρόσωπος των εργαζομένων του Αθηναϊκού και Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων και υπέβαλε έγκληση σε βάρος αγνώστου προσώπου καθ’ όσον μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, απέστειλε μηνύματα με περιεχόμενο συκοφαντικό και εξυβριστικό, προβαίνοντας παράλληλα και στη δημοσίευση προσωπικών δεδομένων σε βάρος του ιδίου αλλά και συναδέλφου του. Για την υπόθεση αυτή σχηματίστηκε δικογραφία από την αρμόδια υπηρεσία, ήτοι το πρώην Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής και νυν Υπηρεσία Οικονομικής Αστυνομίας και Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, η οποία την παρούσα χρονική στιγμή βρίσκεται στο στάδιο της προδικασίας.

Ειδικότερα κατόπιν διαβιβάσεως από το 5ο Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του υπ’ αριθμόν πρωτοκόλλου 7519/2011 εγγράφου, σχηματίστηκε αυτεπαγγέλτως η με ΑΒΜΙΓ/2011 δικογραφία, η οποία την 1η Ιουλίου του 2011 χρεώθηκε σε εισαγγελικό λειτουργό. Την 1η Σεπτεμβρίου 2011 διαβιβάστηκε στην Υπηρεσία Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, μετά το πέρας της οποίας επεστράφη στην εισαγγελία και δόθηκε προς χρέωση στα εισαγγελικά γραφεία. Στις 12 Οκτωβρίου του 2012, αφού έλαβε ειδικό αριθμό 5/2012/143, χρεώθηκε σε εισαγγελικό λειτουργό, ο οποίος στις 5-12-2012 την επαναδιαβίβασε στην Υπηρεσία Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος για τη διενέργεια περαιτέρω προκαταρκτικής εξέτασης. Στις 7 Ιανουαρίου του 2013 επεστράφη στην εισαγγελία και εκκρεμεί προς περαιτέρω εξέταση σε εισαγγελικό λειτουργό.

Αναφορικά με τη χορήγηση αδείας για άρση απορρήτου που θίγετε στην ερώτησή σας, η ύπαρξη ή μη τέτοιας είναι στοιχείο τού εν στενή εννοία προανακριτικού υλικού και σύμφωνα με την αρχή της μυστικότητας τής προδικασίας, δεν είναι επιτρεπτή η καθ’ οιονδήποτε τρόπο γνωστοποίηση ενός τέτοιου στοιχείου.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως η συνεχής επιστροφή της δικογραφίας στο στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης, που γίνεται σύμφωνα με όσα σας εξέθεσα, θα έλεγα και από την δικαστηριακή μου εμπειρία και τη δικηγορική μου εμπειρία, κάθε άλλο παρά αδιαφορία και αβελτηρία τής εισαγγελικής αρχής καταδεικνύει. Εγώ θα έλεγα ότι δείχνει ζέση, αν μη τι άλλο, για την ταυτοποίηση του δράστη.

Μη  με ρωτάτε γιατί έχει καθυστερήσει, αν έχει καθυστερήσει, γιατί δεν μπορούμε να ξέρουμε στο πλαίσιο της μυστικότητας τής προδικασίας, αν ο εισαγγελικός λειτουργός βρίσκει εμπόδια -αν βρίσκει- ή τέλος πάντων σε τι ενέργειες έχει προχωρήσει.

Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε Κακλαμάνη, επειδή αυτό που μου ζητήσατε, δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό, θα το κάνουμε αλλά με εγκράτεια στο χρόνο.

Το είπα για να μην το ζητήσει και άλλος.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήταν καλό.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ορίστε, κύριε Κακλαμάνη, έχετε το λόγο.

ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υφυπουργέ, κατ’ αρχάς η ερώτηση δεν είχε σε καμμία περίπτωση την οποιαδήποτε μορφή παρέμβασης στη δικαιοσύνη και πολύ περισσότερο λογοκρισίας οποιουδήποτε τύπου σε οποιοδήποτε μέσο. Ογδόντα τέσσερις δημοσιογράφοι του Αθηναϊκού Πρακτορείου –γιατί τα πρόσωπα είναι ογδόντα τέσσερα και είναι ογδόντα τέσσερις δημοσιογράφοι- είτε απολύονται είτε εξαναγκάζονται σε παραίτηση είτε παραιτούνται οι ίδιοι κάτω από απίστευτες κατηγορίες προσωπικών δεδομένων της προσωπικής τους ζωής, των σεξουαλικών προτιμήσεων.

Μέχρι τώρα πολλοί εξ αυτών δεν μπορούν να βρουν δουλειά, γιατί όπου έχουν απευθυνθεί, ο μελλοντικός εργοδότης ήταν επηρεασμένος απ’ αυτά που είχε διαβάσει. Δεκαοκτώ μήνες χρειάστηκαν, για να δώσει άδεια η εισαγγελία, για να αρθεί το απόρρητο για δυο στοιχεία που ζήταγε ο κ. Σφακιανάκης, προκειμένου να διαλευκάνει την υπόθεση.

Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αυτό δεν λέγεται παρέμβαση στη δικαιοσύνη. Ούτε διενοήθην να κάνω κάτι τέτοιο. Δεν διενοήθην ούτε να κρίνω ή να προδικάσω θέση της δικαιοσύνης, αλλά η ζωή ογδόντα τεσσάρων ατόμων το έχει υποστεί αυτό και –αν θέλετε- το πάω παραπέρα για τον οποιονδήποτε πολίτη.

Εκτός των νεοεκλεγμένων συναδέλφων δεν υπάρχει ούτε ένας συνάδελφος σ’ αυτήν την Αίθουσα που δεν έχει υποστεί παρόμοιο διασυρμό για άλλου είδους θέματα, τα οποία εκδήλως είναι ψέματα. Τι να το κάνει κανείς όταν μετά από τρία χρόνια ανακαλυφθεί η αλήθεια; Τι να το κάνει κανείς, μετά από τρία χρόνια; Αυτό το στόχο είχε η ερώτηση και μόνο. Και πρέπει να σας πω ότι εγώ το διάβασα σε ρεπορτάζ. Απευθύνθηκα στον άνθρωπο που το υπέγραφε και είναι ο ένας εκ των δυο –δεν έχω την άδειά του να πω το όνομα- που ήταν ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Αθηναϊκό Πρακτορείο -και εξακολουθεί και σήμερα. Του είπα «θέλεις να πάρω μια πρωτοβουλία να επιταχύνουμε λίγο την ιστορία;». Και έτσι έγινε η ερώτηση. Με κανένα άλλο απολύτως σκεπτικό. Ούτε μέμφθηκα την πολιτική ηγεσία, θεωρώντας ότι μπορούσατε να επισπεύσετε εσείς και δεν το κάνατε.

Θα έπρεπε να γίνει αυτό γνωστό, ώστε σε τέτοιες περιπτώσεις να μην κρατιέται ο αριθμός πρωτοκόλλου, όταν μπαίνει μια υπόθεση σε ένα εισαγγελικό γραφείο. Υπάρχουν και τα απλά πράγματα, υπάρχουν και τα σύνθετα, όπως είναι το συγκεκριμένο. Θέλω να ελπίζω ότι με την επιστροφή πίσω στις 7 Ιανουαρίου, όπως είπατε, μπαίνουμε στην τελική ευθεία.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Κακλαμάνη για την τήρηση του χρόνου.

Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ (Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Αντιλαμβάνομαι το ενδιαφέρον του συναδέλφου. Έχει απόλυτο δίκιο ειδικά για τέτοιες περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με το ηλεκτρονικό έγκλημα. Αν θέλετε, κύριε συνάδελφε, μπορώ να σας πω ότι και το νομοθετικό πλαίσιο ίσως δεν είναι και το επαρκέστερο, για να αντιμετωπίσουμε τέτοια φαινόμενα. Υπάρχουν δυστυχώς τέτοια ζητήματα εκβιασμών πολλών πολιτών, όχι μόνο δημοσιογράφων. Σίγουρα θα μπορούσε να υπάρξει ένα καλύτερο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο το Υπουργείο Δικαιοσύνης ήδη επεξεργάζεται, οφείλω να σας πω.

Για την άρση του απορρήτου δεν απαιτείται πάντα η διαταγή του εισαγγελέα, η οποία επικυρώνεται με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, αλλά σε υποθέσεις πολύ σοβαρής φύσεως η διαδικασία αυτή μπορεί να επισπευσθεί και η άρση να γίνει, στηριζομένη σε εγκυκλίους τής Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, όπως συμβαίνει για την ταυτοποίηση ηλεκτρονικής ταυτότητας του δράστη, σε υποθέσεις μείζονος κοινωνικοηθικής απαξίας, όπως ισχύει.

Θα σας αναφέρω βέβαια και κάποια άλλα στοιχεία, που έχουν να κάνουν με τη συγκεκριμένη υπόθεση. Στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών κατατίθενται περίπου διακόσιες χιλιάδες μηνύσεις ετησίως. Την ίδια εποχή που κατατέθηκε η συγκεκριμένη, εκκρεμούσαν σαράντα χιλιάδες δικογραφίες προς χρέωση. Αντιλαμβάνεστε και το μέγεθος και το φόρτο εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, δεν υπήρξε αίτημα επίσπευσης για τη συγκεκριμένη υπόθεση, όπως βεβαίως δεν υπάρχει και θέμα παραγραφής, που και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Στην εν λόγω υπόθεση βέβαια εμπλέκεται και άλλη δημόσια υπηρεσία, στην οποία έχει διαβιβαστεί δυο φορές για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης. Σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι ήδη έχει πάρει μια συγκεκριμένη πορεία και σύντομα θα προχωρήσει η υπόθεση αυτή.

Ευχαριστώ πολύ.