Συνεντεύξεις
Βουλή
Πολιτική
Αυτοδιοίκηση
Τα είπα & έγιναν
ΑΡΧΗ » Βουλή, Επίκαιρες ερωτήσεις, Πολιτική

Συζήτηση επίκαιρης ερώτησης στον Πρωθυπουργό για το μεταναστευτικό (Πρακτικά Βουλής)

31 Ιουλίου 2015 – 14:44

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΒΟΥΛΗΣ

Συζήτηση Επίκαιρη Ερώτησης του Δ΄ Αντιπροέδρου της Βουλής  και Βουλευτή Α΄ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας κ. Νικήτα Κακλαμάνη προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την παράνομη μετανάστευση στη χώρα.

(ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Μπαλάφας): Περνάμε στη δεύτερη επίκαιρη ερώτηση, με αριθμό 441/20/22-7-2015 του Δ΄ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή Α΄ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας κ. Νικήτα Κακλαμάνη προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την παράνομη μετανάστευση στη χώρα.

Το λόγο έχει ο κ. Κακλαμάνης.

ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής):

Καταρχήν, κύριε Πρωθυπουργέ, θα ξεκινήσω ευχάριστα και θετικά για εσάς. Είμαι πολλά χρόνια εδώ και δεν θυμάμαι στην «Ώρα του Πρωθυπουργού» να έχει έρθει Πρωθυπουργός να απαντήσει σε Βουλευτή. Σε αρχηγό κομμάτων ερχόταν, ναι, άλλοτε σπανιότερα άλλοτε συχνότερα. Άρα, το θεωρώ σημαντικό το ότι απαντάτε και σε επίκαιρες ερωτήσεις Βουλευτών.

Δεύτερον, πριν μπω στο θέμα, θα ήθελα να υπενθυμίσω εις το Σώμα ότι εδώ και αρκετές ημέρες δεκατέσσερις Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας έχουν καταθέσει ερώτηση που ζητάνε από την Κυβέρνηση να δώσει στη δημοσιότητα διαχρονικά, ανεξαρτήτως κομμάτων ποιοι Βουλευτές και ποιοι Υπουργοί έχουν, είχαν και πότε έβαλαν, αν έβγαλαν, λεφτά στο εξωτερικό. Ακόμη περιμένουμε την απάντησή σας. Όταν θα μας τη στείλετε, ως Κυβέρνηση, την απάντησή σας τότε θα δούμε ποιοι είχαν, ποιοι έχουν και πότε τα έβγαλαν.

Επίσης, επειδή με τσιγκλάτε -ξέρετε ότι εγώ είμαι ευρωσκεπτικιστής δεν το έχω ποτέ αποκρύψει αυτό – σκεφτείτε τώρα να μην ήσασταν στην απέναντι πλευρά με τους δανειστές τι θα συμφωνία θα μας είχατε φέρει. Σύμφωνα με την κυρία Κωνσταντοπούλου και τον κ. Λαφαζάνη φέρατε το τρίτο μνημόνιο το οποίο είναι το χειρότερο από τα τρία μνημόνια και είσαστε στην απέναντι πλευρά. Φανταστείτε, λοιπόν, να μην ήσασταν, τι θα είχατε φέρει. Αφήστε, λοιπόν, αυτά.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Μπαλάφας): Επί του θέματος, κύριε Κακλαμάνη.

ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Πάμε τώρα στο προκείμενο, για τη μετανάστευση.

Ενθυμείστε, κύριε Πρωθυπουργέ, γιατί έτυχε και ήσασταν επικεφαλής της Αντιπολίτευσης τότε στον Δήμο της Αθήνας, ότι κάποιοι είχαμε δει το πρόβλημα να δημιουργείται από τις αρχές της δεκαετίες του 2000. Και όταν το 2007 -και οφείλω να πω ότι ήταν από τις ελάχιστες φορές που συνδράματε τότε τη δημαρχία μου- ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε -και μάλιστα θεσμικά με Προεδρικά Διατάγματα όχι στην τύχη- τα κέντρα σίτισης, τα κοινωνικά παντοπωλεία, το κοινωνικό φαρμακείο και την «Αθηναϊκή Αγορά», από πολλούς είχαμε κατηγορηθεί ότι κάνουμε επικοινωνία. Όχι από εσάς, εσείς τα στηρίξατε.

Αυτό ήταν το know how που μετέπειτα ολόκληρη η αυτοδιοίκηση μέχρι και σήμερα έχει αναλάβει αυτόν τον δύσκολο ρόλο από ίδιους πόρους -να το ακούσει αυτό και ο κ. Βούτσης που είναι δίπλα- και κάποιοι δήμοι δέχονται και λεφτά από τον φιλεύσπλαχνο κ. Σόρος. Το αφήνω.

Θυμάμαι τις προγραμματικές δηλώσεις σας στη Βουλή, κύριε Πρωθυπουργέ. Δεν έχω τον χρόνο να σας διαβάσω ολόκληρη την παράγραφο. Πείτε μου από εκείνη την ημέρα μέχρι σήμερα τι έχετε ξεκινήσει να υλοποιείτε.

Αντίθετα, γνωρίζω ότι έχετε, σαν Κυβέρνηση και σαν κόμμα, αλλεργία στα κέντρα μεταναστών. Δεν μιλάω για κέντρα μεταναστών που δεν σέβονται από άποψη συνθηκών διαβίωσης στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, βεβαίως, έτσι; Γι’ αυτό σε χρόνο ρεκόρ κλείσατε ή μάλλον ανοίξατε και αδειάσατε την Αμυγδαλέζα για να ξεχυθούν αυτοί οι άνθρωποι στο κέντρο της Αθήνας χωρίς να έχει ληφθεί η παραμικρή πρόνοια, μα η παραμικρή πρόνοια, εκ μέρους της Κυβέρνησης, ρίχνοντας το βάρος στην αυτοδιοίκηση και πάλι, πού θα πάνε, πού θα μείνουν, πού θα πλυθούν, πού θα ντυθούν και κυρίως πού θα φάνε. Έτσι σήμερα βλέπουμε ένα από τα στολίδια της Αθήνας, το Πεδίον του Άρεως, να είναι στην κατάσταση, η οποία δεν περιγράφεται στην κυριολεξία. Πήγα εχθές το βράδυ αργά, αλλά γι’ αυτό θα μιλήσω στη δευτερολογία μου.

Στην πρωτολογία μου θέλω να κλείσω, βάζοντάς σας τώρα σε επίπεδο ευρωπαϊκό το πρόβλημα, και θα μιλήσουμε μετά και για τα «εσωτερικά» μας. Η αιτιολογία που λέτε, ότι λόγω του πολέμου στη Βόρεια Αφρική γίνεται αυτό το κύμα, αυτό το τσουνάμι, δεν ισχύει. Ο πόλεμος στη Συρία έχει ξεκινήσει από το 2012, δεν ξεκίνησε το 2015 ούτε το 2014 και η «άνοιξη» στην Τυνησία και στο Ιράκ και στη Λιβύη είχε ξεκινήσει επίσης μερικά χρόνια πριν. Μήπως λοιπόν είναι άλλος ο λόγος;

Δεύτερον, επειδή εγώ ποτέ, ξέρετε, στη ζωή μου δεν είπα «Αμερικανοί, φονιάδες των λαών» -όχι ότι τους είχα μεγάλη συμπάθεια βέβαια- εσείς το λέγατε -τώρα το αλλάξατε- έχετε ποτέ αναρωτηθεί τι ευθύνη μπορεί να έχει -και σας το λέω επειδή μιλάτε συχνά πια με την κυβέρνηση της Αμερικής- η ίδια η Αμερική στην αποσταθεροποίηση της περιοχής εξαιτίας της οποίας αποσταθεροποίησης είναι αυτά τα ανεξέλεγκτα ρεύματα προς την Ευρώπη; Έχετε ποτέ σκεφτεί, για να τους το βάλετε ως θέμα, ότι μέσω αυτού του πράγματος επιδιώκουν την κοινωνική αποσταθεροποίηση της Ευρώπης και μέσω προθύμων «Γιάνηδων» την οικονομική αποσταθεροποίηση της Ευρώπης;

Ποιας Ευρώπης τώρα; Μιας Ευρώπης η οποία με τυμπανοκρουσίες βγάζει ψηφίσματα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα οποία τα πετάει μετά στον κάλαθο των αχρήστων, μιας Ευρώπης που υιοθετεί τη ρομαντική κατ’ αρχήν πρόταση του Έλληνα Επιτρόπου για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Αλλά εσείς ξέρετε πολύ καλά ότι ακόμη και αν ξεκίναγε να την υλοποιήσει, ήθελε χρόνο, διότι οι «χαρτογιακάδες» των Βρυξελλών μόνο από γραφειοκρατία ξέρουν και τίποτα παραπάνω. Άρα έπρεπε να δούμε τι κάνουμε εμείς εδώ μέσα και δεν κάναμε τίποτα.

Θέλω επίσης να μου πείτε αν είναι αλήθεια -γιατί εγώ θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι αλήθεια- ότι ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός έστειλε 300 χιλιάδες ευρώ στην Τράπεζα της Ελλάδος για να αντιμετωπιστεί ως επείγουσα η κατάσταση τώρα στο Πεδίον του Άρεως και αλλού στο κέντρο της Αθήνας. Και αλήθεια, γιατί μόνο εις την Αθήνα; Γιατί έρχονται μόνο στην Αθήνα οι μετανάστες από τα νησιά; Δεν υπάρχουν άλλα αστικά κέντρα να πάνε; Γιατί όλοι στην Αθήνα; Αυτό δεν μπόρεσα ποτέ να το καταλάβω. Και να μου πείτε αν είναι αλήθεια ότι λόγω του capital control δεν μπορούσαν -λέει- αυτά τα χρήματα να εκταμιευθούν και επεστράφησαν πίσω. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό που διάβασα σε εφημερίδες -γιατί σε εφημερίδες το διάβασα- είναι πληροφορία που δεν στέκει. Γιατί αν στέκει και βάλαμε capital control στις 300 χιλιάδες του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού που τα έστειλε για να αντιμετωπιστεί μέρος της κρίσης που περνάνε αυτοί οι δυστυχείς άνθρωποι, τότε είμαστε για τα πανηγύρια -συνολικά δηλαδή είμαστε για τα πανηγύρια.

Θα ήθελα λοιπόν να μου πείτε σε ποιες άμεσες ενέργειες θα προβεί η Κυβέρνηση, και ως προς την ανάσχεση. Αφήστε τη FRONTEX, η FRONTEX συλλαμβάνει, καταγράφει και τίποτα άλλο δεν κάνει και τους φέρνει μέσα, δεν είναι δύναμη αποτροπής.

Εδώ και έξι μήνες έχει καταστραφεί ο φράκτης στον Έβρο -έχω κάνει δύο ερωτήσεις και στην τελευταία μου απήντησε ο κύριος Πανούσης μετά από τέσσερις μήνες- και δεν έχει καν ξεκινήσει η επιδιόρθωσή του. Θα τον ξαναφτιάξετε; Είστε εναντίον του φράκτη, οπότε θα γκρεμίσετε και τον υπόλοιπο; Τι θα κάνετε; Δεν μου έχει απαντήσει επ’ αυτού του θέματος.

Κλείνοντας την πρωτολογία μου ακούστε, κύριε Πρωθυπουργέ: Αυτό δεν είναι θέμα για να κάνουμε στείρα αντιπολίτευση. Πιστεύω ότι και το κόμμα μου απόλυτα, αλλά και εγώ προσωπικά στο βαθμό που μπορώ, είμαστε έτοιμοι να συνδράμουμε σε οτιδήποτε, το οποίο θα είναι, όμως, ουσιαστικό -δεν θα είναι επικοινωνιακό, δεν θα είναι επιφανειακό- και κυρίως αποτελεσματικό.

Έχω να σας κάνω προτάσεις στη δευτερολογία μου. Βεβαίως ξέρω ότι ο πολιτικός αστερισμός στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια κινείται στην οικονομία, αλλά δεν είναι μόνο η οικονομία. Είναι και άλλα προβλήματα, τα καθημερινά προβλήματα, όπως αυτό και άλλα, τα οποία είτε τα είχαμε βάλει κάτω από το χαλί είτε τα είχαμε παραμερίσει. Το ίδιο βλέπω κάνετε και εσείς, αλλά δεν πρέπει να το κάνουμε, είναι λάθος. Βεβαίως, εκεί είναι η αιχμή του δόρατος. Δεν πετώ στα σύννεφα, δεν ζω σε άλλη χώρα, αλλά αυτά είναι επίσης προβλήματα, που σε ότι με αφορά και με τη θεσμική μου ιδιότητα, αλλά και σαν κόμμα, είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε και να βρούμε λύσεις.

Και μην ξεχνάμε ποτέ ότι τα δικαιώματα δεν είναι a la cart. Δεν υπάρχουν μόνο δικαιώματα για τους πρόσφυγες, νόμιμους ή μη, ή τους μετανάστες, νόμιμους ή μη, υπάρχουν και δικαιώματα και για αυτούς τους Έλληνες που ζουν σε αυτόν τον τόπο.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Μπαλάφας): Ευχαριστούμε τον κ. Κακλαμάνη.

Ο κύριος Πρωθυπουργός έχει το λόγο.

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Κακλαμάνη, το μεταναστευτικό ζήτημα πιστεύω ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που έχει να αντιμετωπίσει η Ελλάδα, αλλά και μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και ένα από τα πιο σοβαρά ζητήματα  σε παγκόσμια κλίμακα στα οποία καλούμαστε να απαντήσουμε και να βρούμε λύσεις.

Κατ’ αυτή την έννοια, θεωρώ ότι θα έπρεπε να σταματήσει να χρησιμοποιείται ως θέμα για να εξυπηρετεί σκοπιμότητες πολιτικού χαρακτήρα και να κινητοποιούν κάποιοι φοβικά ένστικτα μέσα στην κοινωνία και να τροφοδοτούν αντιλήψεις, που πολλές φορές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μισαλλόδοξες και ρατσιστικές, αλλά θα πρέπει να αρχίσει και να αρχίσουμε όλοι μας να συμβάλουμε, ώστε να μην αποτελεί κόμβο αντιπαράθεσης, αλλά αντίθετα το σημείο εκείνο πάνω στο οποίο όλες οι πολιτικές δυνάμεις θα συγκλίνουν στη βάση των αρχών της ευρωπαϊκής δημοκρατικής παράδοσης του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης, του σεβασμού στην αξιοπρέπεια του διαφορετικού.

Η δική μας κυβέρνηση, κύριε Κακλαμάνη, αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό ζήτημα -προσπαθεί να αντιμετωπίσει, διότι είναι ένα ζήτημα που μας υπερβαίνει- με αυτές τις αρχές, με αυτούς τους όρους. Το αντιμετωπίζουμε ως το μεγάλο ζήτημα της εποχής, που δημιουργεί κατ’ αρχάς προβλήματα στους ίδιους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Στη χώρα μας πλέον μιλάμε για προσφυγικές ροές, για πρόσφυγες που ξεριζώνονται, θαλασσοδέρνονται και υποβάλλονται σε αδιανόητες για μας ταλαιπωρίες ψάχνοντας να ξεφύγουν είτε από την οικονομική ανέχεια είτε από τον πόλεμο και την καταστροφή τις περισσότερες φορές.

Σωστά είπατε: «εμείς οι δυτικοί», αλλά δεν είμαστε εμείς που χαράζουμε τη στρατηγική στη Δύση. Εμείς είμαστε αυτοί που δεχόμαστε ως το ακραίο σύνορο της Δύσης τις συνέπειες των αποτελεσμάτων αυτών των στρατηγικών και των πολιτικών επιλογών. Και η Ελλάδα σήμερα αποτελεί ένα πεδίο σταθερότητας σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή, όπου έχουμε στα βόρεια την Ουκρανία, στα ανατολικά και νότια τη Συρία, στα νότια και δυτικά τη Λιβύη. Και πράγματι η Μεσόγειος Θάλασσα έχει γίνει μια θάλασσα «νεκροταφείο ψυχών».

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε αυτό που είπα μάλιστα στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής, όπου συζήτησα το μεταναστευτικό θέμα και υπήρχε μια πολύ σκληρή αντιπαράθεση, κύριε Κακλαμάνη, ανάμεσα στις νότιες χώρες και στις χώρες του Βορρά και μάλιστα σε κάποια όψιμα μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, που θεωρούν ότι η αλληλεγγύη είναι μια a la cart υπόθεση και δεν δεχόντουσαν σε καμμία περίπτωση ορισμένες εκατοντάδες προσφύγων στα δικά τους κράτη, αλλά ήθελαν να είναι εθελοντική η δυνατότητα συνεισφοράς.

Και αυτό που τους είπα ήταν το εξής: Η Ελλάδα έχει μια πολύ μεγάλη κρίση μέσα στην κρίση. Και η πολύ μεγάλη κρίση είναι αυτό το τεράστιο προσφυγικό κύμα που αντιμετωπίζουν σήμερα τα νησιά του Αιγαίου.

Η νέα Κυβέρνηση, λοιπόν, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα, αναγνώρισε ως πρώτη αναγκαιότητα τη λειτουργία ενός αποτελεσματικού συστήματος ασύλου πρώτης υποδοχής και υποδοχής προσώπων, που χρήζουν διεθνούς ή και άλλης ειδικής προστασίας. Τέθηκε δε ως προϋπόθεση και προτεραιότητα από το σύνολο της Κυβέρνησης, αλλά και από τα αρμόδια Υπουργεία η ορθή εφαρμογή της διεθνούς ενωσιακής και εθνικής νομοθεσίας για την υποδοχή των αιτουμένων διεθνή προστασία και τη δίκαιη και αποτελεσματική εξέταση των αιτημάτων τους.

Ωστόσο πέρα της αντιμετώπισης και του εξορθολογισμού των χρόνιων παθογενειών του συστήματος υποδοχής και ασύλου, η Κυβέρνηση καλείται σήμερα να αντιμετωπίσει μια έκτακτη ανάγκη, ένα ρεύμα που σας λέω ότι μας υπερβαίνει. Τα πρόσφατα γεγονότα βεβαίως με το θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων στη Μεσόγειο προκάλεσαν -και δικαίως- ένα παγκόσμιο σοκ. Αυτό, όμως, ήταν μια στιγμή. Για την Ελλάδα αυτό το σοκ είναι μια καθημερινή πραγματικότητα.

Κατά το πρώτο εξάμηνο, κύριε Κακλαμάνη, του 2015 οι προσφυγικές ροές στη χώρα μας εμφανίζουν σημαντική αύξηση, με τον αριθμό των νεοεισερχομένων να φτάνει συνολικά στους ενενήντα έξι χιλιάδες πεντακόσιους πενήντα. Και επαναλαμβάνω ότι πάνω από το 80% των νεοεισερχομένων είναι άνθρωποι με προσφυγικό προφίλ, αφού κατά τη συντριπτική τους πλειοψηφία προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες -κατά κύριο λόγο προέρχονται από τη Συρία- και οι προσφυγικές αυτές ροές οφείλονται στις δραματικές εξελίξεις στη Συρία, αλλά και στο Ιράκ.

Όμως, αυτή η αυξητική τάση -όχι σε αυτό το βαθμό- οφείλω να πω ότι καταγραφόταν ήδη από το 2014. Και παρόλα αυτά, η προηγούμενη Κυβέρνηση δεν είχε φροντίσει να προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα αυτά. Αντίθετα δεν είχε καταφέρει καν να τηρήσει τις μίνιμουμ ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, όπως παραδείγματος χάριν, τη δημιουργία δυόμισι χιλιάδων θέσεων φιλοξενίας αιτούντων άσυλο στην ενδοχώρα και τη λειτουργία υπηρεσιών πρώτης υποδοχής στα σύνορα, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν ευρωπαϊκά προγράμματα για να συνδράμουν σε αυτή την κατεύθυνση.

Επιπλέον, η προηγούμενη Κυβέρνηση δεν είχε ολοκληρώσει την υποβολή της αίτησης χρηματοδότησης για το πολυετές Πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης, το οποίο έπρεπε να είχε υποβληθεί ως τον Οκτώβριο του 2014. Είναι ένα θέμα, το οποίο τώρα αντιμετωπίζουμε μαζί με τον Επίτροπο, τον κ. Αβραμόπουλο, για το πώς θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις αυξημένες υποχρεώσεις.

Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθούμε σε ένα χρηματοδοτικό κενό για όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες, που αφορούν τον προσφυγικό πληθυσμό. Αλλά εδώ πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Εγώ θέλω να είμαι –και δεν το κάνω συχνά, αλλά στο θέμα αυτό θα το κάνω- επιεικής ακόμα και με την προηγούμενη Κυβέρνηση.

Ακόμη κι όλα αυτά να είχαν γίνει στην ώρα τους, κύριε Κακλαμάνη, τα προβλήματα θα παρέμεναν, διότι το μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με αποτελεσματικούς όρους αλληλεγγύης και σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, παρά μόνο αν αντιμετωπιστεί συνολικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση –και θα προσέθετα- και από τη διεθνή κοινότητα.

Και εδώ κάνουμε προσπάθειες στο πλαίσιο του δυνατού και στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας. Η Κυβέρνηση προέταξε καταρχήν την ενεργοποίηση των υπαρχόντων μηχανισμών αλληλεγγύης στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την άμεση έκτακτη ενίσχυση της χώρας μας με τη λήψη μέτρων για τον άμεσο επιμερισμό της ευθύνης μεταξύ των κρατών-μελών. Δώσαμε μάχες με τον Ρέντσι και στις δύο Συνόδους Κορυφής, όπου αναγκάστηκε να παραδεχθεί και ο Πρόεδρος Γιούνκερ ότι «αυτά τα οποία δίνουμε είναι ψίχουλα μπροστά στο πρόβλημα».

Απευθυνθήκαμε στα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να ενεργοποιηθούν οι μηχανισμοί αλληλεγγύης. Και αυτές οι προτάσεις και θέσεις μας αποτυπώθηκαν με τον πιο επίσημο τρόπο και με τη συνέργεια του Επιτρόπου.

Για πρώτη φορά μετά από διεκδίκηση της ελληνικής πλευράς, οι προτάσεις της Ελλάδας όχι απλά διατυπώθηκαν στις συνόδους αλλά αποτυπώθηκαν και στο σχέδιο δράσης των δέκα σημείων για την μετανάστευση. Να θυμίσω ότι μέχρι τώρα αναφορές σε αποφάσεις είχε μόνο η Ιταλία. Τώρα μπαίνει και η χώρα μας.

Ειδικότερα, στις δράσεις για την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Ατζέντας για τη Μετανάστευση συμπεριλήφθηκαν η ενίσχυση των θαλάσσιων επιχειρήσεων και στην περιοχή του Αιγαίου, η πρόβλεψη για έκτακτη ενίσχυση στις χώρες που αντιμετωπίζουν αυξημένα ζητήματα εισροών, όπως είναι, εκτός της Ιταλίας και η Ελλάδα, καθώς και η πρόβλεψη προγράμματος μετεγκατάστασης σαράντα χιλιάδων πολιτών τρίτων χωρών, που χρήζουν διεθνούς προστασίας από τη χώρα μας.

Βεβαίως, αυτός ο αριθμός δεν λύνει το πρόβλημα. Έχουμε δηλαδή πλέον πετύχει, τι; Έχουμε αναδείξει την Ελλάδα ως κέντρο του προβλήματος της συζήτησης που διεξάγεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτό που καταφέραμε μαζί με άλλες χώρες, είναι ο επιμερισμός των ευθυνών στο σύνολο των χωρών της Ένωσης να γίνεται στη βάση της αρχής της αλληλεγγύης.

Επίσης, έχουμε ήδη υποβάλλει την αίτηση χρηματοδότησης, η οποία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ασύλου Μετανάστευσης και Ένταξης για καθαρό ποσό 260 εκατομμυρίων ευρώ, που αφορά την επόμενη εξαετία και θεσμοθετήσαμε υπεύθυνη Διαχειριστική Αρχή στο Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, ώστε να διασφαλίζεται η ενιαία εθνική στρατηγική και να αξιοποιούνται άμεσα και με διαφανή τρόπο όλες οι πηγές χρηματοδότησης των δράσεων. Αντίστοιχα, υποβάλλουμε και τα αιτήματα για την έκτακτη χρηματοδότηση.

Τώρα, σχετικά με το θέμα που αναφέρατε πριν, δεν το γνωρίζω ομολογώ. Θα το ψάξω. Αυτό που γνωρίζω, όμως, κύριε Κακλαμάνη, είναι ότι σε σύσκεψη που συμμετείχα -γι’ αυτό το γνωρίζω- και με προτροπή και δική μου και του Υπουργού των Οικονομικών, υπήρξε συνεννόηση με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, ώστε χρήματα που έρχονται από το εξωτερικό είτε για τέτοιους λόγους είτε για επενδύσεις στη χώρα μας να μην υπόκεινται στις συνέπειες των capital controls. Και αυτό ισχύει από την προηγούμενη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία είναι σε ισχύ εδώ και μια βδομάδα. Δεν ξέρω αν έγινε πριν, αλλά θα το ψάξουμε και αν υπάρχει κάτι τέτοιο, θα προσπαθήσουμε άμεσα να επανέλθουν τα χρήματα αυτά και να αξιοποιηθούν.

Όμως, είναι δεδομένη η έλλειψη χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου προβλήματος. Διότι και οι 3000.000 ευρώ δεν λύνουν το πρόβλημα στο Πεδίο του Άρεως. Πρόκειται για μια έλλειψη χρηματοδότησης στην οποία οδηγηθήκαμε και από παραλείψεις, όπως είπα, προηγούμενων ετών σχετικά με την κατάθεση του Πολυετούς Χρηματοδοτικού Πλαισίου 2014-2020 για το Ταμείο Ασύλου Μετανάστευσης και Ένταξης.

Καταβάλλουμε σημαντικές προσπάθειες, υπεράνθρωπες θα έλεγε κανείς, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε, όχι εμείς, ως Κυβέρνηση, αλλά η τοπική κοινωνία κυρίως, οι Δήμαρχοι και οι Περιφέρειες, το πρόβλημα το οποίο είναι τεράστιο. Καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση με λίγα μέσα.

Απευθύναμε έκκληση στις τοπικές αρχές και βρήκαμε ανταπόκριση στο πλαίσιο του δυνατού, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τη στέγαση των ανθρώπων αυτών κατά την άφιξή τους.

Απευθύναμε, όμως, έκκληση και σε διεθνείς οργανισμούς για να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε την έκτακτη αυτή συνθήκη. Απευθυνθήκαμε σε διεθνείς και ανθρωπιστικές οργανώσεις, στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, στον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό -ίσως είναι αυτό που είπατε πριν- και είχαμε ανταπόκριση.

Και, βεβαίως, ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός ανταποκρίθηκε και στο αίτημα του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και εκπονεί ήδη έκτακτο σχέδιο δράσης με την αποστολή που θα έχει εδώ.

Θετική είναι επίσης και η ανταπόκριση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η οποία σε συνεννόηση με την Κυβέρνηση και τα συναρμόδια Υπουργεία αναπτύσσει σχέδιο δράσεων αυτή την ώρα στα νησιά για την υποστήριξη του νεοεισερχόμενου πληθυσμού.

Τέλος, συνεργαζόμαστε στενά με τους περιφερειακούς και τους τοπικούς φορείς της αυτοδιοίκησης, τους οποίους έχουμε την τιμή να έχουμε εδώ να παρακολουθούν σήμερα τη συνεδρίασή μας. Συνεργαζόμαστε στενά και προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό, προκειμένου να αξιοποιήσουμε κάθε μέσο στην κατεύθυνση της ταχείας αντιμετώπισης του προβλήματος.

Σε ό,τι αφορά τώρα τα κέντρα κράτησης, κύριε Κακλαμάνη, αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες, μπορούμε να υπεισέλθουμε αργότερα στη δευτερολογία μου. Θέλω να σας ενημερώσω ότι εξαιτίας της πρακτικής της προηγούμενης Κυβέρνησης, κατά τη διετία 2012-2014 δηλαδή, η χώρα μας βρέθηκε σε δεινή θέση στο θέμα αυτό. Η κράτηση, όπως εφαρμόστηκε ιδιαίτερα από το έτος 2012 έως το Φλεβάρη του 2015, ερχόταν σε αντίθεση και με τον ελληνικό νόμο, αλλά και με τη νομολογία των διεθνών δικαστηρίων, καθώς εφαρμοζόταν αδιάκριτα με τρόπο αυθαίρετο και για μεγάλα χρονικά διαστήματα, καθ’ υπέρβαση μάλιστα του ανώτατου χρονικού ορίου των δεκαοκτώ μηνών που προέβλεπε ο νόμος υπό συνθήκες, δε, που συνιστούσαν απάνθρωπή και εξευτελιστική μεταχείριση. Ρωτήστε για το θέμα αυτό και τον κ. Αβραμόπουλο, που δεν υπόκειται σε αυτό που υπαινιχθήκατε πριν, σε ιδεολογικούς λόγους για να έχει μία διαφορετική θέση και στάση.

Αυτή είναι μία πραγματικότητα. Κι όταν μιλάμε στην Ευρώπη, πρέπει να μιλάμε με όρους, ώστε να μπορούμε να πείσουμε ότι ταυτιζόμαστε με τις βασικές αρχές και αξίες για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.

Σημειωτέον ότι μετά τον Απρίλη του 2012 και την αποδοχή της σχετικής γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους από τον τότε Υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, η κράτηση κατ’ ουσίαν παρατάθηκε υπ’ αόριστον υπό τη μορφή του περιοριστικού μέτρου της υποχρεωτικής διαμονής στα κέντρα κράτησης.

Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την επιβολή κυρώσεων στη χώρα μας, τις οποίες αναστρέψαμε προσπαθώντας απλά να τηρήσουμε τη νομιμότητα και όχι κάποια ιδεολογήματα, όπως λέτε.

Κλείνοντας, θέλω να κάνω μόνο ένα σχόλιο –επιτρέψτε μου, παρόλο που δεν αναφερθήκατε κατά την παρουσίαση του ερωτήματος σας, αλλά είναι στην ερώτησή σας και θέλω να αναφερθώ σε αυτό- για το θέμα της ιθαγένειας. Θέλω να πω προκαταβολικά ότι η συμπερίληψή του στην ερώτησή σας, μου προκάλεσε μία σχετική έκπληξη.

Κύριε Κακλαμάνη, νομίζω ότι εδώ πρέπει να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε ένα κρίσιμο θέμα, όπως είπα και στην αρχή, με όρους πολιτικών σκοπιμοτήτων ή ιδεολογημάτων, από τη μία ή από την άλλη πλευρά. Η ψήφιση του νόμου για τη χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας σε παιδιά που γεννιούνται, ανατρέφονται και φοιτούν στα σχολεία μας, συνιστά την έκφραση της νομιμότητας και του δικαίου, που πρέπει να διέπει μία ευνομούμενη πολιτεία απέναντι στα παιδιά της. Και παιδιά της είναι όλα τα παιδιά που γεννιούνται σε αυτόν τον τόπο και χαίρουν της ελληνικής παιδείας, μαθαίνουν ως μοναδική γλώσσα –ως μητρική σχεδόν- τα ελληνικά. Είναι παιδιά της χωρίς διακρίσεις.

Βεβαίως, αυτά τα παιδιά αποτελούν το πλέον ενταγμένο τμήμα της μεταναστευτικής κοινότητας, ένα τμήμα που έχει γνωρίσει στην πλειοψηφία του μία μόνο πατρίδα και μία χώρα, την Ελλάδα.

Αυτό άλλωστε αναγνώρισαν και η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Νομοθετικού Έργου, καθώς και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, οι οποίες αποφάνθηκαν για την ορθή νομοθέτηση, εντός μάλιστα του πλαισίου που είχε θέσει σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Διότι από το νέο νόμο για την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας εξασφαλίζεται η ύπαρξη γνήσιου, δηλαδή, ουσιαστικού δεσμού του παιδιού αλλοδαπού προς το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία.

Και ήταν τουλάχιστον –επιτρέψτε μου, δεν αναφέρομαι σε εσάς, γιατί δεν το κάνετε, αλλά πολλοί το έκαναν και κυρίως η προηγούμενη Κυβέρνηση, που αρνούνταν πεισματικά αυτό το νόμο- υποκρισία να φωτογραφίζεται ο τέως Πρωθυπουργός δίπλα στο διεθνή μπασκετμπολίστα που παίζει στο NBA και μας κάνει περήφανους, τον Αντετοκούμπο, που μεγάλωσε και έμαθε μπάσκετ στις γειτονιές της Αθήνας και να καμαρώνει για αυτό, αλλά την ίδια στιγμή χιλιάδες άλλα παιδιά σαν τον Αντετοκούμπο να στερούνται του δικαιώματος να είναι περήφανοι που είναι Έλληνες και να σηκώνουν ελληνική σημαία.

Θέλω να κλείσω, κύριε Κακλαμάνη, με την ευχή, αλλά και με τη δέσμευση ότι σε ό,τι με αφορά θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου, ώστε το μεταναστευτικό ζήτημα να τύχει της αντιμετώπισης που αξίζει σε μία δημοκρατική, αλληλέγγυα και δίκαιη πολιτεία και κοινωνία, να σταματήσει να είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης και εξυπηρέτησης μικροπολιτικών συμφερόντων.

Η ιδεολογική τύφλωση και ο ρατσισμός πολλές φορές είναι το κοινωνικό αποτέλεσμα μίας τέτοιας ματιάς πάνω στα πράγματα.

Και ας μην κάνουμε τους έκπληκτους που αυτά τα φαινόμενα όχι μόνο διευρύνονται, αλλά και γεμίζουν με εκπροσώπους κομμάτων μισαλλόδοξων ιδεών τα έδρανα του Κοινοβουλίου.

Ας δεσμευτούμε, λοιπόν, όλοι εδώ ότι δεν θα ανεχτούμε αυτή η τύφλωση να καταλάβει και να καταβάλει την ελληνική κοινωνία.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Μπαλάφας): Ευχαριστούμε τον κύριο Πρωθυπουργό.

Ο κ. Κακλαμάνης έχει τον λόγο για τέσσερα λεπτά.

ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρωθυπουργέ, άλλα είχα σκοπό να σας πω. Θα είμαι λίγο διαφορετικός, γιατί με ευχάριστη έκπληξη βλέπω ότι εκτός από την αλλαγή στην οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης, υπάρχει και μία αλλαγή σχετικά με όσα υπάρχουν ακόμη στις ιστοσελίδες σας ως προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ και στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές για το μεταναστευτικό. Βλέπω ότι κι εδώ ο Αλέξης Τσίπρας από «Σαούλ» έχει μετατραπεί σε «Παύλο». Ελπίζω, λοιπόν, αυτή η μεταμόρφωση να είναι και εδώ μόνιμη και πραγματική.

Δεύτερον, επειδή το θίξατε, εμείς στο νόμο περί της ιθαγένειας γνωρίζετε ότι ψηφίσαμε πολλά άρθρα και είχαμε ενστάσεις σε συγκεκριμένα πράγματα: στη μείωση από δέκα σε επτά έτη που απαιτούνται, προκειμένου κάποιοι να ζητήσουν άδεια διαμονής, στην καταστρατήγηση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για την οικογενειακή επανένωση και κυρίως στη διαρκή διαδικασία νομιμοποίησης όσων έχουν εκπέσει της νομιμότητας και για λόγους μη τήρησης του μεταναστευτικού νόμου είναι παράνομοι σήμερα, αλλά είχαν άδεια διαμονής για πέντε έτη κατά την προηγούμενη δεκαετία. Αυτά τα τρία άρθρα εμείς καταψηφίσαμε. Εσείς έχετε μια άλλη άποψη. Εμείς θεωρούμε ότι αυτό είναι μία ενθάρρυνση ότι «Ελάτε μέσα, η Ελλάδα είναι έτοιμη να σας υποδεχτεί». Μακάρι να ήμασταν έτοιμοι.

Και επειδή μιλήσατε για αποτελεσματικό σύστημα υποδοχής, μην μου πείτε ότι είστε ευχαριστημένος με τις εικόνες που βλέπετε σήμερα. Να σας πω -έφυγε η κ. Χριστοδουλοπούλου; Έφυγε- χθεσινές δηλώσεις της Υπουργού σας. Τι είπε; «Προς το παρόν δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμιά νομική αναγνωρισμένη ιδιότητα, όσο δεν κάνουν αίτημα ασύλου. Δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο φιλοξενίας γι’ αυτές τις κατηγορίες, για όσους χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως πέρασμα». Αυτά είπε χθες η κ.Χριστοδουλοπούλου.

Με τέτοιες δηλώσεις πώς είναι δυνατόν να μου μιλάτε για μακρόπνοη πολιτική που θα λύσει τα προβλήματα, στα οποία, όπως σας είπα, και προσωπικά και η Νέα Δημοκρατία δεν είμαστε απέναντι, είμαστε δίπλα;

Για να πούμε τώρα και μερικά στοιχεία. Είναι τα επίσημα δελτία που βγαίνουν από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και δελτία και στατιστικές των τελευταίων έξι μηνών, όπως είπατε.

Τα καταθέτω για τα Πρακτικά.

(Στο σημείο αυτό ο Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Νικήτας Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).

Και βλέπω και το φίλο μου τον κ. Βούτση δίπλα και ξεκινώ από τον κ. Βούτση. Μαζί ήμασταν σε τηλεοπτικό κανάλι, αλλά το έχει πει και μέσα στη Βουλή. Είπε ότι τον επισκέφτηκε ο Τούρκος Πρέσβης και του είπε ότι στα παράλια της Μικράς Ασίας είναι δυόμισι εκατομμύρια δυστυχείς άνθρωποι, πρόσφυγες, μη πρόσφυγες, μετανάστες οικονομικοί, νόμιμοι, παράνομοι, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Πόσοι θέλετε να περάσουν από εκεί, εδώ; Θέλετε το 20% έως 30%; Για υπολογίστε τι εκατοντάδες χιλιάδες είναι. Για υπολογίστε τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα του σήμερα. Και για την Ελλάδα του χθες θα σήμαινε, αλλά για την Ελλάδα του σήμερα τι σημαίνει αυτό;

Και, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι προσωπική τώρα η άποψη που θα σας πω, δεν χρεώνεται στη Νέα Δημοκρατία, αλλά εγώ θα σας το πω. Η Τουρκία δεν μπορεί να φιλοδοξεί να γίνει μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας και να μην σέβεται τις υπογραφές της. Είχε υπογράψει ότι όσοι μπαίνουν από εκεί και συλλαμβάνονται, επαναπροωθούνται όλοι. Ξέρετε ότι στους χίλιους, δέχεται εκατό. Δεν ξέρω αν ήρθε η ώρα αυτό να μπει σε Σύνοδο Κορυφής όταν θα συζητιέται η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρώπη.

Ξέρω και κατάλαβα τι εννοείτε, αλλά γιατί να μην το βάλουμε; Δεν θα είμαστε μόνοι αυτή η φορά, θα είναι κι άλλα κράτη. Εμείς επειγόμεθα και λόγω Θράκης και δεν θέλω να κάνω καμμία περαιτέρω αναφορά γι’ αυτό. Σας επαναλαμβάνω ότι είναι προσωπική μου θέση, αλλά εγώ νομίζω ότι πρέπει να γίνει.

Σε ερώτηση που μου είχαν απαντήσει ο κ. Πανούσης και ο κ. Βούτσης, μου είπαν επί λέξει ότι από τα θαλάσσια σύνορα η αύξηση για το 2015 αγγίζει το 676% σε σχέση με πέρσι. Αντιλαμβάνεστε για τι νούμερα μιλάμε;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης): Δεν είναι έτσι, κύριε Κακλαμάνη.

ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ήταν γραμμένο στην απάντησή σας. Μου απαντήσατε λάθος; Αυτό μου απαντήσατε στην ερώτησή μου. Θέλετε να πάρω το νούμερο που είπε ο Πρωθυπουργός; Και το νούμερο αυτό αν το βάλετε επί δύο μέχρι τέλους του έτους, πάλι…

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης): Είναι 70% πάνω σε σχέση με το 2014.

ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Εγώ μιλώ για τα θαλάσσια σύνορα μόνο. Ίσως γι’ αυτό είναι η διαφορά. Είναι συνήθως η διαφορά.

Κύριε Πρωθυπουργέ, πράγματι, επειδή εγώ παρακολουθώ και τι λέτε και τι κάνετε, όταν πηγαίνετε έξω, γιατί με ενδιαφέρει ως Έλληνα πολίτη, νομίζω ότι ήλθε η ώρα να βάλετε ξανά στο τραπέζι -αν το έχετε ήδη κάνει, κάντε το ξανά με μεγάλη έμφαση- το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο, που ήταν σε Σύνοδο Κορυφής επί προεδρίας Σαρκοζί και το θέμα, όπως ενθυμείστε, το είχε βάλει η κυβέρνηση Καραμανλή με εισήγηση, μάλιστα, του νυν Προέδρου Δημοκρατίας, του κυρίου Παυλόπουλου.

Εκεί υπήρχαν πέντε άξονες, για να καταλάβατε τι φαρισαίοι είναι αυτοί εκεί έξω. Θα βγάλω πάλι τον ευρωσκεπτικισμό μου. Τον κολικό μου θα βγάλω μάλλον, γιατί εγώ δεν είμαι ευρωσκεπτικιστής-μαϊμού, όπως κάποιοι άλλοι. Είμαι ρομαντικός, γκωλιστής. Είχε πέντε άξονες.

Ο ένας, κύριε Πρωθυπουργέ, από τους πέντε άξονες που υπήρχαν εκεί, ξέρετε τι έλεγε; Προέβλεπε μία σημαντική παράμετρο, που, δυστυχώς, στις μέρες μας έχει αδικαιολογήτως υποτιμηθεί, όχι από την Ελλάδα, αλλά από την Ευρώπη. Ήταν η προώθηση ευρωπαϊκών αναπτυξιακών συμπράξεων με τις χώρες καταγωγής και διέλευσης των μεταναστών. Η λύση είναι να βοηθήσουμε να αναπτυχθούν οι χώρες αυτές και να βρίσκουν ψωμί οι δυστυχείς αυτοί στις χώρες τους και να μη χρειάζεται να φύγουν για να βρουν να φάνε και να έρχονται στην Ευρώπη.

Αυτή η πρόταση ξέρετε πότε είχε πρωτοακουστεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Όμως, επειδή την είπε ένας αντιπαθής τουλάχιστον άνθρωπος -και ιδεολογικά και, εν πάση περιπτώσει, σαν χαρακτήρας- το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μεταξύ των οποίων και εγώ, σηκωθήκαμε πάνω και λέγαμε: «Τι είναι αυτά που λες»; Την είχε πει το 1995 ο Λεπέν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είπε ότι δεν υπάρχει άλλη σωτηρία παρά μόνο να ψηφίσουμε κονδύλια, που υπό έλεγχο της Ευρώπης να σταλούν για ανάπτυξη στις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής και νοτιοανατολικής Μεσογείου, ώστε να μένουν οι άνθρωποι εκεί. Αυτά εάν δεν συμβούν και δεν τα καταλάβει η Ευρώπη, εμείς και του χρόνου θα είμαστε εδώ για να συζητάμε αυτά τα προβλήματα.

Κλείνω με όσο μπορώ πιο προσεκτική διατύπωση. Πέραν όλων των άλλων, πρέπει να βρεθεί τρόπος να ξεπεραστεί και εσωτερικά, όχι μόνο από χορηγίες, όπως είπατε, η εκταμίευση χρημάτων για τη σίτιση των ανθρώπων αυτών. Ξέρετε ότι υπάρχει πρόβλημα ακόμα και σήμερα που μιλάμε. Αυτό είναι το ένα, γιατί η πείνα είναι κακός σύμβουλος. Ο πεινασμένος άνθρωπος θα αντέξει μία μέρα, δύο μέρες, τρεις μέρες. Την τέταρτη μέρα θα πάει να πάρει ένα μήλο από ένα καφάσι. Δεν είναι κλέφτης, πεινάει.

Το δεύτερο που θέλω να πω είναι να προσέξετε τα θέματα δημόσιας υγείας. Κατά σύμπτωση σήμερα, επειδή θα ερχόσασταν εδώ -δεν ξέρω, μπορεί και να μην ήταν σύμπτωση, αλλά να ήταν προγραμματισμένο, γιατί εγώ είχα κάνει την πρόταση αυτή πριν από μια εβδομάδα στο Δημοτικό Συμβούλιο- άκουσα ότι θα πάει κινητή μονάδα του ΚΕΕΛΠΝΟ στο Πεδίον του Άρεως. Καλό είναι αυτό, κατ’ αρχήν. Όχι, όμως, να γίνει μόνιμο κατάλυμα το Πεδίον του Άρεως και γι’ αυτό πάει η κινητή μονάδα. Εάν είναι για να γίνει μόνιμο κατάλυμα, τότε εγώ έχω διαφορετική άποψη. Διαφωνώ.

Προσέξτε τα θέματα δημόσιας υγείας, διότι θα υπάρξουν αντιδράσεις. Δεν μιλάω από ανθρώπους που λόγω ιδεοληψίας ή ιδεολογίας είναι απέναντι σε κάθε μορφής μετανάστη. Μιλάω για ανθρώπους που φοβούνται. Εάν μαθευτεί ότι κόλλησε γαστρεντερίτιδα το παιδί ενός Έλληνα που πήγε βόλτα στο πάρκο από ένα δυστυχές παιδάκι -δεν φταίει το παιδί γιατί τρώει δίπλα στα σκουπίδια- εκεί θα χάσουμε το παιχνίδι. Σας το λέω. Θα δούμε κοινωνικές εκρήξεις που δεν τις φαντάζεστε.

Εγώ κρούω τον κώδωνα του κινδύνου σήμερα εδώ. Σταματώ εδώ και ελπίζω να μη χρειαστεί ξανά να κάνουμε τέτοια συζήτηση υπό αυτήν την έννοια του ελέγχου, γιατί μακάρι να κάναμε συζήτηση εξεύρεσης λύσεων μέσα στο Κοινοβούλιο.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Μπαλάφας): Ευχαριστούμε τον κ. Κακλαμάνη. Ο κύριος Πρωθυπουργός έχει τον λόγο.

ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κύριε Κακλαμάνη, θα ήθελα να σας πω κάποια πρακτικά πράγματα στη δευτερολογία μου για το τι έχουμε προσπαθήσει να κάνουμε το τελευταίο διάστημα, παρά τα όσα είπε η κυρία Υπουργός.

Μην αδικείτε την Υπουργό. Έχει δίκιο όταν λέει ότι εάν δεν αλλάξει η μεταναστευτική πολιτική, δυστυχώς, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Εννοεί αποτελεσματικό και επί της ουσίας, διότι κάνουμε πολλά και θα σας τα πω.

Όμως, όταν έχεις αυτές τις ροές που μας υπερβαίνουν, τότε νομίζω ότι δεν είναι προς επίκρισιν αυτές οι δηλώσεις, αλλά θέλουν να αναδείξουν το πρόβλημα. Και καλό είναι και οι έξω να ακούν και να δημιουργούμε την αίσθηση του επείγοντος. Διότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν μπορεί να είναι μια υπόθεση που να την θυμούνται μόνο όταν είναι να δανείζουν και μάλιστα με όρους δυσμενέστατους.

Σας ενημερώνω, λοιπόν, ότι ήδη εξασφαλίσαμε την ενίσχυση του προσωπικού, αξιοποιώντας τους δημοτικούς αστυνομικούς και λειτουργήσαμε επιπλέον κλιμάκια στα νησιά, ενώ θέσαμε σε λειτουργία κέντρο πρώτης υποδοχής στη Μόρια της Λέσβου. Λειτουργήσαμε χώρο προσωρινής φιλοξενίας στη Λέρο και δρομολογούμε τη δημιουργία χώρου πρώτης υποδοχής στην Κω.

Προχωρούμε στην αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Ασύλου, με βάση την Υπηρεσία Ασύλου και την Αρχή Προσφύγων, για την ασφάλιση όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικής διαδικασίας εξέτασης των αιτημάτων ασύλου.

Προχωρούμε στη δημιουργία νέων ανοικτών δομών υποδοχής, ιδίως για τη διαμονή ευάλωτων ομάδων στην περιοχή της Αττικής αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Βεβαίως, στο ζήτημα αυτό είναι κρίσιμο το θέμα των υποδομών. Σε επίπεδο κτηριακών υποδομών εξασφαλίσαμε τη λειτουργία μιας νέας δομής ασυνόδευτων ανηλίκων στην Αθήνα, ενώ θα λειτουργήσουν άλλες τρεις δομές ανηλίκων σε πόλεις επαρχίας.

Παράλληλα, σχεδιάζουμε τη λειτουργία μονάδων υποδοχής στην ενδοχώρα, τις οποίες θα υλοποιήσουμε με την εγκριθείσα ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.

Ειδικά για το Πεδίον του Άρεως θα ήθελα να πω δυο λόγια. Πράγματι, η κατάσταση στο Πεδίον του Άρεως είναι κρίσιμη για τους ανθρώπους που μένουν εκεί σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες. Βέβαια, ακόμα είναι καλοκαίρι και τουλάχιστον δεν βιώνουν τη δυσκολία του να μην μπορούν να κοιμηθούν από το κρύο ή από τη βροχή. Ωστόσο, πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, γιατί το καλοκαίρι θα περάσει!

Στο Πεδίον του Άρεως, λοιπόν, έχουν εδώ και μερικές μέρες καταλύσει Αφγανοί πρόσφυγες προερχόμενοι κυρίως από το νησί της Λέσβου, που δέχεται το μεγαλύτερο κύμα των προσφυγικών ροών. Οι πρόσφυγες αυτοί βρίσκονται σε ένα μεταβατικό στάδιο, καθώς αναζητούν καταφύγιο στην Ελλάδα. Κάποιοι έχουν δεσμούς και θα επιχειρήσουν να μεταβούν σε άλλες χώρες της Ευρώπης και δεν έχουν ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα. Βέβαια, το γεγονός αυτό δεν τους καθιστά λιγότερο «πρόσφυγες» και πρόσωπα που χρήζουν προστασίας.

Δυστυχώς, για τους λόγους που ήδη ανέφερα και ουσιαστικά το χρηματοδοτικό κενό, δηλαδή την έλλειψη κονδυλίων, δεν κατέστη ακόμα εφικτή η λειτουργία ενός χώρου πρώτης υποδοχής στην ενδοχώρα και ειδικά στην Αττική, που είναι το ζητούμενο για την κάλυψη των αναγκών αυτού του πληθυσμού.

Ωστόσο, δρομολογούνται λύσεις για τη λειτουργία ενός τέτοιου χώρου εντός της Αττικής, λαμβανομένων υπόψη και των ιδιαιτεροτήτων και των αναγκών της περιοχής που θα εγκατασταθεί αυτό το κέντρο.

Για να αντιμετωπιστεί άμεσα το πρόβλημα, υπάρχει συντονισμένη δράση σε συνεννόηση με την τοπική αυτοδιοίκηση, με την Περιφέρεια Αττικής, στην οποία ανήκει, όπως γνωρίζεται ο χώρος, σε συνεννόηση με τον Δήμο Αθηναίων, το ΚΕΕΛΠΝΟ, στο οποίο αναφερθήκατε και είναι ήδη εκεί. Επίσης, σε συνεννόηση με τις υπηρεσίες του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, φορέων της Κοινωνίας των Πολιτών, Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, εθελοντών πολιτών και αυτό πρέπει να το αναδείξουμε, διότι είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα, βεβαίως λειτουργούν οι κρατικές δομές πρωτίστως, αλλά και η εθελοντική δράση των πολιτών, η προσπάθεια να δώσουν βοήθεια από το υστέρημά τους και η αλληλεγγύη τους είναι συγκινητική.

Βεβαίως, όλα αυτά γίνονται με τη διακριτική παρουσία της Αστυνομικής Αρχής προς την κατεύθυνση αντιμετώπισης των άμεσων αναγκών του –πιστεύω για μικρό διάστημα- διαβιούντος πληθυσμού.

Παράλληλα, όλα τα συναρμόδια Υπουργεία βρίσκονται σε διαδικασία εντοπισμού του καταλληλότερου χώρου για τη μεταφορά του πληθυσμού και τις επόμενες ημέρες, ίσως και ώρες –γι’ αυτό έφυγε η κυρία Χριστοδουλοπούλου, γιατί έχει μια σύσκεψη- θα εντοπιστεί αυτός ο χώρος, ώστε να υπάρξει η δυνατότητα μεταφοράς του πληθυσμού.

Πρέπει να τονιστεί ότι δεν υφίσταται κανένα θέμα δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγιεινής. Είπα ότι το ΚΕΕΛΠΝΟ είναι ήδη εκεί και ότι το ζήτημα αντιμετωπίζεται, με σκοπό την προσπάθεια να το επιλύσουμε άμεσα.

Θέλω, τέλος, κύριε Κακλαμάνη, να σας πω, επειδή αναφερθήκατε στα 2,1 εκατομμύρια προσφύγων που βρίσκονται στην Τουρκία, ότι έχετε δίκιο. Πραγματικά, αν αναλογιστεί κανείς, η Τουρκία αυτήν τη στιγμή αντιμετωπίζει ένα τεράστιο θέμα. Και βέβαια, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει κανείς το ζήτημα των προσφυγικών ροών, καλά είναι αυτά που λέτε και έχετε απόλυτο δίκιο σε σχέση με τις επαναπροωθήσεις και ότι δεν τηρεί τους κανόνες, αλλά χρειάζεται συνεννόηση με την Τουρκία.

Για φαντασθείτε, συντεταγμένα και με σχέδιο να προωθούσε την εισδοχή μερίδας των 2,1 εκατομμυρίων προσφύγων που αυτήν τη στιγμή έχουν καταλύσει στα τουρκικά παράλια, και όχι μόνο της χώρας μας με την Τουρκία, αλλά της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία.

Εγώ έδωσα μάχη στη Σύνοδο Κορυφής διότι εκεί ο Ρέντσι ασχολούνταν μόνο με το θέμα της Λιβύης –λογικά, γιατί εκεί είχε ο άνθρωπος το πρόβλημα- και η Μέρκελ και ο Ολάντ έλεγαν: «Ωραία, Σύνοδος Κορυφής. Συνάντηση Ευρωπαϊκής Ένωσης-Αφρικανικής Ένωσης, για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα». Τους είπα: «Παιδιά, υπάρχει και η Τουρκία, η οποία είναι και προς ένταξη μέλος. Πρέπει να κάνουμε μια ειδική συνεννόηση με την Τουρκία που δέχεται αυτές τις ροές και να δοθεί οικονομική ενίσχυση, αν χρειαστεί, για να τους κρατήσει εκεί». Ευτυχώς έγινε αποδεκτό αυτό το αίτημα και αναμένεται στο επόμενο διάστημα να παρθούν πρωτοβουλίες από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε αυτήν την κατεύθυνση.

Τώρα για το θέμα της ένταξης, κύριε Κακλαμάνη, κακά τα ψέματα. Η άποψή σας είναι θεμιτή, αλλά έχω την αίσθηση ότι οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν ενδιαφέρονται πια με τόση ζέση, διότι έχουν μια πολύ μεγάλη οικονομική ανάπτυξη, είναι περιφερειακή δύναμη και η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει προβλήματα που καθρέφτης τους είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Αυτή, όμως, είναι μια άλλη συζήτηση. Ίσως την κάνουμε μια άλλη φορά.

Θέλω να κλείσω λέγοντας ότι το πρόβλημα μας υπερβαίνει και χαίρομαι που άκουσα χαμηλούς τόνους σήμερα από την πλευρά σας και διέκρινα προσπάθεια ειλικρινή για να βρεθούν λύσεις στο πρόβλημα αυτό. Ανεξάρτητα από το ποιες είναι οι πεποιθήσεις μας, όταν έχουμε ένα πρόβλημα υπαρκτό, πρέπει να βρούμε λύσεις για να το αντιμετωπίσουμε μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, αλλά και μέσα στο πλαίσιο των αξιών μας.

Κύριε Κακλαμάνη, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, οι Έλληνες έχουν πρώτοι την εμπειρία της προσφυγιάς και της μετανάστευσης και έχοντας αυτήν την εμπειρία δεν μπορούμε να αφήσουμε ανθρώπους γύρω μας, δίπλα μας να πεθαίνουν από την πείνα ή από το κρύο. Αυτή ήταν και η τελευταία μου λέξη και στη Σύνοδο Κορυφής.

Παρά το γεγονός ότι η χώρα μας σήμερα δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, παρά το γεγονός ότι στερούμαστε της δυνατότητας τα δημόσια νοσοκομεία να εξυπηρετούν ορθά τους Έλληνες πολίτες, δεν θα αφήσουμε κανέναν, επειδή είναι διαφορετικός, να στερηθεί της δυνατότητας να ζήσει. Αυτή είναι η υποχρέωσή μας απέναντι στον ουμανισμό, στον ανθρωπισμό.

Διεκδίκησα και την υποχρέωση των εταίρων στο θέμα της αλληλεγγύης. Διότι δεν μπορεί να μιλάς για Ευρωπαϊκή Ένωση και για αλληλεγγύη και για κοινά σύνορα και το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεσαι να είναι να μην έρθουν αυτοί που στοιβάζονται στις χώρες υποδοχής, οι οποίες έχουν μετατραπεί σε αποθήκες ανθρώπινων ψυχών. Αυτό, λοιπόν, πρέπει να διεκδικηθεί που πρέπει από κοινού και με άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, ώστε να αλλάξει η ευρωπαϊκή πολιτική και βεβαίως όλοι να συνδράμουμε ώστε να αντιμετωπιστεί ένα τεράστιο πρόβλημα στη χώρα μας.

 

Πείτε την γνώμη σας!

Πρεπει να είστε συνδεδεμένος για να δημοσιεύσετε σχόλιο.